3 Şubat 2013 Pazar

Ben artık yazmayan bir insanım. Bunu reddetmeyi çok istedim. "Aman canım," dedim. "Bir süreç bu. Elbet geçecek ve yeniden yazmaya başlayacaksın Öykü." Geçmedi. İçimden bir ses asla da geçmeyeceğini söylüyor.
Bundan birkaç yıl önce içimdeki bir şeyler öldü. Artık yazmak bile kaçacak güvenli bir yermiş gibi gelmiyor bana. Artık koca dünyada saklanacak tek bir köşem yok. Dehşet içindeyim. Son birkaç yıldır dehşet içindeyim.
Kendimi güvende hissettiğim tek yerden iki yıldır bin kilometre ötede yaşıyorum ve orada da artık yerim kalmadı sanki. Yapayalnız ve saklanacak bir yeri olmadan kalakaldım dünyada. Hiçbir yerde güvende hissetmiyorum ve artık yaşamak istemiyorum.
Hayır ölmek de istemiyorum. Ölmek istemek ve yaşamak istememek arasında çok fark var. Yaşamak istemeyi istiyorum ama nasıl olacak bilmiyorum.
Aman öyle işte.