Güneşli bir gün...

İşte yeni blogum:

http://maviyesilvegunes.blogspot.com

Tema çok hoşuma gitmesine rağmen birkaç sıkıntısı var. Internet Explorer'da çalışmaması gibi. Ve içteki scrollbarının fark etmesi zor olması gibi. Ama şimdilik bu temayı kullanacağım. Tadaaa!

Yeni bir blog...

Yeni bir blog açmayı düşünüyorum. Bu blogla onu terk edemeyecek kadar zaman geçirdim ama gerçekten bir alternatif bloga ihtiyacım var. Rengarenk bir şey açmak istiyorum. Cıvıl cıvıl. Çileklerden bahsetmek istiyorum. Güneşli günlerden. Hayatımda yaşadığım ufak mutlu anlardan. Kendimi motive etmek istiyorum. Bu blogun zıttı gibi. İçimdeki hüzünden çok içimdeki sevinci besleyecek bir blog. Bu blogun öyle bir bloga dönüşmesi için eski yazılardan kurtulmam lazım ama bunu yapamayacak kadar Yengeç burcuyum. İşte öyle, renkli bir blog gelebilir yakında. Ne kadar dayanır bilmiyorum. Bakacağız.

My father. I cannot get the thought out of my mind that...that I couldn't give him what he wanted because of the way that I am. That he secretly wished I could love him back in a way he could understand. Do you think if I were more like you he would have loved me more? - Astrid Farnsworth 

Anılar

Aklımda bazı anılar var. Hiç yaşamadım. Ama hayal değiller. Çok tuhaf bir duygu. Mesela güneş çok parlak olduğunda hatıralarım canlanıyor ama görüntü yok. Sadece duygular var. Canlanan duygular. Benden çok uzakta olan bir hayattan parçalar. Hiç yaşamadığım, hiç yaşamayacağım duygular.
Çok mutsuz ve umutsuzum bu günlerde. Kore hayallerimi de büyük ölçüde rafa kaldırdığımdan beri -ilerde eninde sonunda gideceğim ama asıl hayaller geride kaldı artık- yeniden amaçsızım. Yarınımı göremiyorum, beş yıl sonrasını göremiyorum. Yapmak istediğim hiçbir şey yok.
Sadece o güneşli günleri istiyorum. Mutlu olmayı hak eden bir insan olmak istiyorum. Ama hak ediyormuşum gibi hissetmiyorum. Bunalıyorum.
Güneş istiyorum. Mavi ve beyaz istiyorum. Güneş, mavi ve beyaz eşliğinde sevmek ve sevilmek istiyorum.

9 Mart