30 Mayıs 2012 Çarşamba

Kısa bir süre olsa da yeniden deniz kenarında yaşıyor olmak mükemmel bir duygu. Kumlara oturup, dalgaları dinlerken yazıp çiziyorum. Hem de etrafıma oturmuş, beni koruyan on kadar köpekle... Arada başımı defterimden kaldırıp onlarla oynamak, denizi izlemek ve deniz kabuğu toplamak dünyadaki en iyi terapi.
Şu sıralar gerçekten ihtiyacım olan türden. İçimdeki boşluğu deniz kokusu ile doldurabilirim sanırım.

Hiç yorum yok: