Oturup ağlamaktan başka elimden bir şey gelmiyor. Ders çalışmak gelmiyor içimden. Sahi neye çalışacağım? LYS'ye mi çalışacağım? Ya YGS iptal olursa? O zaman ona da bir daha mı çalışacağım?
Bir sonraki sınavda aynı şifrelerin olmayacağının garantisini bana kim verecek! Kim? Kim!
Zaten dengesiz bir yapım var. Şimdi geleceğe dair hiçbir ümidim yok. Çalışsam da karşılığını alamazmışım gibi hissediyorum. Aciz hissediyorum kendimi. Durduk yere ölmek isterken buluyorum kendimi.
Annem hep "İntihar aciz insanların işidir. Sen aciz misin?" derdi. Bu bana hep güç verirdi. Aciz değilim, savaşabilirim, hep yapabilecek bir şeyler vardır diye.
Ama şimdi aciz hissediyorum işte. Kime gideyim? Kime sığınayım? Hayallerimin yok olmaya yüz tutmasının hesabını kime sorayım? Kimi kime şikayet edeyim? Ne yapayım!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder