Bugün çok değer verdiğim bir insanı kaybettim. Lisemde en sevdiğim öğretmenlerden biriydi. Herkesin en sevdiği öğretmenlerden biriydi. Şu anda bir sürü insanın benimle beraber göz yaşı döktüğünden eminim.

Sonra başka birinin ölmesini istedim bugün. Onun gibi insanlar yaşarken Yunus Hoca'm nasıl olur da ölürdü? Yaşamayı hak etmeyen insanlar hâlâ bu dünyada nefes alırken, Yunus Hoca'm nasıl erkenden giderdi?

Sonra aklıma Doctor Who'dan bir cümle geldi.

"Of all the people to survive, he's not the one you would have chosen is he? But if you could choose, Doctor, if you could decide who lives and who dies... that would make you a monster."

Bazen insanların canavara dönüşmesi ne kadar kolay oluyor gerçekten. Ama ben dönüşmeyeceğim. Sevgili hocamın cennette mutlu olduğunu düşünecek ve onun değerlerine, onun bize öğrettiklerine layık bir insan olacağım.

Seni seviyorum hocam. Bana en zor zamanlarımda yardım ettiğin için, kocaman kalbinde tüm öğrencilerine yer ayırdığın için, hepimizin kalbinde büyük bir yer kazandığın için, her zaman mükemmel olduğun için teşekkür ederim. Mekanın cennet olsun demiyorum bile, cennette olduğunu biliyorum. Kocaman öpüyorum seni.