Böyle bir insan değildim ben. Ama önceden böyle değildi bazı arkadaşlarım. Ne oldu başkalarının düşüncelerine saygı duymaya? Ne oldu renkler ve zevkler tartışılmaza? Kendinizden başka kimseyi duymuyorsunuz! Bencilsiniz. Kendinizi çok havalı zannediyorsunuz ama gerçekten aptal görünüyorsunuz. Bu cümle de direkt Avril'ın Complicated şarkısından arak gibi oldu ama yazdıktan sonra benzerliğini fark ettim, neyse.
Sonra böyle sırf insanlar havalı görsün diye olduğundan farklı davranan, bilmiş bilmiş cümleler kuranlar var Twitter'da, orda burda. Edebiyat kasanlar. Herkese değil bu sözüm. Kimisinin içtenliği belli oluyor tweetlerinde. Ama bazıları da buram buram "Dur şöyle bir havalı cümle kurayım da insanlar beni izlesin," diye bağırıyor.
Bunaldım artık öyle insanları görmekten. Bir insanın kendisi olması, dış baskılardan korkmaması ne kadar zor olabilir ki? Ben metalci bir insanken, metalci bir arkadaş grubum varken Kore pop müziği de dinlemeye tereddütsüz başladım ve kendiyle barışık kimse bana bir şey demedi. Kendime karşı dürüstüm çünkü. Ben metal de dinliyorum K-pop da dinliyorum, diyebiliyorum. Ne Dinliyorum'u kapatıp da başka şeyler açıp kendimi kandırmıyorum. Ama o kendilerini kandıranlar ise laf ettiler izlediğim dizilere, dinlediğim şarkılara.
Kendini bir şey zannedenler, veya kendini bir şey zannetmek için bir taraflarını yırtanlar... Hepsi bir süre benden uzak dursun mümkünse. Çünkü çok anlayışlı ve sabırlı gözüküyor olsam da benim de dolduğum bir nokta var. Kırıcı olmaya başlayacağım eğer bana bulaşırlarsa bir daha.
Düzeltemiyorsanız kendinizi de gidin kendi kendinize oynayın oyununuzu. Egonuzu tatmin etmek için benim size göre "kabul görmemiş" olan zevklerimi kullanmayın.
Bu yazı kibar bir yazı bile oldu. Ne dersem diyeyim yine kimseyi kırmama niyetimi bir yana bırakamıyorum. Neyse... Yine de rahatladım biraz.
2 yorum:
:W
:W
Yorum Gönder