Artık daha rahat bir insan olmaya karar verdim. Yani zaten rahattım, iki yıl önceki Öykü'yü düşünüyorum da, ama yeterli olmadığını düşünüyorum. Düşünüyorum değil, yeterli olmadığına eminim. Hâlâ bazı gereksiz olayları, gereksiz insanları kafama takıyorum. O kadar gereksiz olmadıklarından dolayı aslında...
Tamam biraz karışık oldu. Her neyse, artık daha rahat olacağım. Yoksa üzülen ben oluyorum. Hem karşımdaki beni üzüyor, hem de bunu dile getirdiğimde tekrar üzülüyorum. Asla kendimi savunamıyorum. Sürekli üzülüyorum. Ama üzülmek istemiyorum...
Bu nedenle üzülmeyeceğim. Üzülmeye değmeyen olaylar ve kişiler için üzülmeyeceğim. İsteyen benim hakkında istediğini düşünsün, takıntılı da değilim. Onu o şekilde gösterenler, beni takıntılı bir görünüm sergilemek zorunda bırakanlar utansın. :P Ben utanmıyorum çünkü zaten rahattım, artık daha da rahatım. :D
2 yorum:
bravo öykücük :D de ben şeye takıldım sen hiç bir zaman kendini frenleyen bi insan oladın ki :)) en azından msnde :)) şaka bi yana seni üzenler utansın be öykü :)))
Sağol abicim... :D Aslında frenliyorum da, işte bakma. :D Çok sağol. :D
Yorum Gönder